To prawda Phoenix. Ale żeby szybować w chmurach potrzeba nam pary skrzydeł, a każdy człowiek ma tylko jedno skrzydło. To tak jak z tańcem: do tanga trzeba dwojga, zgodnych ciał i chętnych serc. A przecież wiesz dobrze że nikogo nie można zmusić do miłości.

Phoenix napisał:

Nie możemy żałować tego, co zrobiliśmy. Powinniśmy raczej żałować tego, na czego zrobienie nie starczyło nam odwagi".

To bardzo mądre słowa. Nawet kiedyś specjalnie gdzieś je sobie zapisałem i nimi w tym przypadku się kierowałem. Nie chciałem popełniać tych samych błędów co kiedyś i nie popełniłem. Ale czy nie zrobiłem czegoś co powinienem? Przecież nie stałem w cieniu; brałem z życia pełnymi garściami. I to jak już był mój jedyny błąd.

Paulo Coelho napisał: "I tylko jedno może unicestwić marzenie - strach przed porażką." Ale czy aby na pewno tylko to??? Czy wystarczy nie bać się porażki? W tym przypadku po raz pierwszy w życiu nie miałem żadnych obaw, nie bałem się odrzucenia, po prostu nie bałem się niczego. I sam wiesz jak to się skończyło. Może byłem zbyt pewny siebie i nie dopuszczałem do siebie nawet myśli o nieszczęśliwym zakończeniu... Trochę to wszystko skomplikowane.

Ostatnio edytowany przez Ucho (2007-07-13 11:47:00)

Mądre słowa Phoenix, ale czy mógłbyś uściślić co one mają z tym wszystkim wspólnego?
Bo ja tylko prosty człowiek jestem...

Ostatnio edytowany przez Ucho (2007-07-13 16:13:57)

Tak Phoenix, twój sposób myślenia jest wystarczająco jasny (przynajmniej w tym przypadku)
Zgadzam się z tobą. Życie to synteza porażek i zwycięstw; wszystko trzeba przeżyć i zawsze w zgodzie z sobą. Dzięki że mi to przypomniałeś...

"Nigdy nie rezygnuj z marzeń – mówił Stary Król. – Idź śladem znaków."

Myślę że w życiu nic nie dzieje się przypadkiem i że każde zdarzenie, i każda osoba postawiona przez tę ową Rękę na naszej drodze jest do czegoś potrzebna. Ważne jest tylko to by umieć widzieć, a nie tylko patrzeć. Podążanie w życiu za znakami, intuicją czy przeczuciem, czymś czego za pomocą czystej logiki nie da się jednoznacznie wytłumaczyć, moim zdaniem ma sens. Ale oczywiście to, tak jak wszystko (może poza wszechświatem i ludzką głupotą), ma swoje granice...

A co ty o tym myślisz?

„Szczęście nowicjusza”… Hmmm… Gdzieś o tym czytałem…
Ale uważam, że nazwanie tego „zasadą” jest trochę przesadzone. Zasada to prawo rządzące jakimiś procesami, czy zjawiskami, a moim zdaniem na to nie ma żadnej reguły. To prawda, że czasem osobom rozpoczynającym coś nowego w swoim życiu dopisuje szczęście, ale to nie znaczy, że jest tak za każdym razem, albo że już później nie dopisuje. Życie jest nieprzewidywalne i właśnie dlatego piękne. Nigdy nie wiadomo kiedy los się do nas uśmiechnie; zazwyczaj robi to w najmniej oczekiwanym momencie.

Tak, to prawda. Zastanawiałem się czy o tym napisać, ale chciałem moją wypowiedź zakończyć optymistycznym akcentem Ale mimo wszystko owe "życiowe kopy" sprawiają że nasze życie nabiera nowych barw (pal licho z tym, że są to wszystkie odcienie czarnego... )
Ale żeby się podnieść trzeba najpierw upaść. Jakby powiedział nasz serdeczny klasowy kolega Cieke - to wynika z czystej logiki...

Ostatnio edytowany przez Ucho (2007-07-19 21:49:41)

Nie da się ukryć... Gdyby cały czas nasze życie było piękne, to po prostu przestalibyśmy to piękno dostrzegać... Dlatego przyjmujmy z pokorą wszystko, co przynosi los...